هر آنچه باید در مورد عفونت ادراری بدانید!

عفونت ادراری یکی از مشکلات شایع بهداشتی است که افراد در هر سنی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. این عفونت‌ها ناشی از ورود باکتری‌ها به مجاری ادراری هستند و علائم آزاردهنده‌ای را ایجاد می‌کنند. در این مقاله، به بررسی علل، علائم، روش‌های تشخیص و درمان عفونت دستگاه ادراری، خواهیم پرداخت تا به شما کمک کنیم تا درک بهتری از این عارضه، پیدا نمایید.

عفونت ادراری چیست؟

عفونت ادراری به عفونتی اطلاق می‌شود که در هر قسمت از دستگاه ادراری، شامل کلیه‌ها، مثانه و مجرای ادرار، ایجاد می‌شود. این عفونت‌ها به دلیل ورود باکتری‌ها به مجرای ادرار رخ می‌دهند و منجر به التهاب و عوارض جدی‌تری می‌شوند. این عفونت به‌صورت حاد یا مزمن می‌باشد و در صورت عدم درمان مناسب، عوارضی مانند عفونت کلیه را به همراه دارد.

اطلاعات بیتشر: درمان بی اختیاری ادرار

علائم عفونت ادراری در مردان

عفونت ادراری در مردان به دلیل ساختار آناتومیک متفاوت و عوامل خطر خاص، علائم و نشانه‌های خاصی را به همراه دارد. شناسایی به‌موقع علائم عفونت به درمان سریع‌تر و جلوگیری از عوارض جدی، کمک می‌کند.

• سوزش یا درد هنگام ادرار کردن: یکی از علائم شایع عفونت ادراری در مردان، احساس سوزش یا درد هنگام ادرارکردن است. این احساس ناخوشایند به دلیل التهاب در مجرای ادرار ناشی از عفونت، ایجاد می‌شود. این علامت به‌شدت آزاردهنده است و فرد باید به پزشک، مراجعه نماید.
• نیاز مکرر به ادرار کردن: مردان مبتلا به عفونت ادراری، احساس می‌کنند که به طور مکرر و به‌دفعات کم باید ادرار کنند. این نیاز مکرر به ادرارکردن به دلیل تحریک مثانه و التهاب در مجرای ادرار است. این علامت می‌تواند خواب شبانه فرد را مختل کند و باعث خستگی شود.
• درد در ناحیه پایین شکم یا کمر: درد در ناحیه پایین شکم یا کمر یکی دیگر از علائم عفونت ادراری در مردان است. این درد به دلیل التهاب مثانه یا کلیه‌ها می‌باشد. در برخی موارد، این درد نشان‌دهنده پیشرفت عفونت به کلیه‌ها است که نیاز به درمان فوری دارد.
• تغییر در رنگ ادرار: عفونت ادراری باعث تغییر در رنگ ادرار می‌شود. ادرار تیره‌تر و کدرتر به نظر می‌رسد. این تغییرات ناشی از وجود باکتری‌ها و التهاب در دستگاه ادراری هستند و نشانه‌ای از عفونت می‌باشند.

علائم عفونت ادراری در زنان چیست؟

عفونت ادراری در زنان با علائمی خاص همراه می‌باشد که به دلیل ویژگی‌های فیزیولوژیکی و آناتومیک آنهاست. یکی از علائم منحصربه‌فرد، احساس فشار یا درد در ناحیه لگن است که ناشی از عفونت مثانه می‌باشد. این احساس با درد در ناحیه رحم یا ناحیه تناسلی نیز همراه است.

علاوه بر این، زنان در دوران قاعدگی خود علائم عفونت ادراری را شدیدتر تجربه می‌کنند، چون تغییرات هورمونی بر روی دستگاه ادراری تأثیر می‌گذارد. همچنین، عفونت ادراری در زنان باردار عوارض جدی‌تری به همراه دارد و علائمی مانند درد در ناحیه کمر و افزایش نیاز به ادرارکردن در شب را به وجود می‌آورد.

علل عفونت ادراری

عفونت ادراری یک مشکل شایع بهداشتی است که به دلایل مختلفی، ایجاد می‌شود. شناسایی علل این عفونت  به پیشگیری و درمان مؤثر آن کمک می‌کند.

• ورود باکتری‌ها به مجرای ادرار: یکی از علل اصلی عفونت ادراری، ورود باکتری‌ها، به‌ویژه باکتری‌های روده‌ای به مجرای ادرار است. این باکتری‌ها از طریق تماس با ناحیه تناسلی یا مقعد به مجرای ادرار منتقل می‌شوند. در زنان به دلیل کوتاه‌تر بودن مجرای ادرار، احتمال این انتقال بیشتر است.
• عدم رعایت بهداشت شخصی: عدم رعایت بهداشت شخصی، به‌ویژه در ناحیه تناسلی، به افزایش خطر عفونت ادراری منجر می‌شود. به‌عنوان‌مثال، استفاده نادرست از دستمال توالت یا عدم شستشوی مناسب پس از ادرارکردن باکتری‌ها را به مجرای ادرار منتقل می‌نماید.
• فعالیت جنسی: فعالیت جنسی به‌عنوان یک عامل خطر برای عفونت ادراری در زنان محسوب می‌شود. در حین رابطه جنسی، باکتری‌ها به‌راحتی به مجرای ادرار منتقل می‌شوند.
• استفاده از وسایل جلوگیری از بارداری: استفاده از برخی وسایل جلوگیری از بارداری، خطر ابتلا عفونت ادراری را افزایش می‌دهد. این وسایل به تحریک ناحیه تناسلی و ایجاد شرایط مناسب برای رشد باکتری‌ها، منجر می‌شوند. زنان باید در انتخاب روش‌های جلوگیری از بارداری، احتیاط کنند و با پزشک مشورت نمایند.
• مشکلات آناتومیک: برخی از مشکلات آناتومیک، مانند نقص‌های مادرزادی یا وجود سنگ‌های کلیوی، به افزایش خطر عفونت ادراری، منجر می‌شوند. این مشکلات باعث انسداد در مجرای ادرار می‌گردند و در نتیجه، ادرار در مثانه باقی می‌ماند و شرایط مناسبی برای رشد باکتری‌ها، فراهم می‌کند.
• ضعف سیستم ایمنی: افرادی مانند بیماران مبتلا به دیابت یا HIV که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض عفونت ادراری هستند. این ضعف توان بدن در مقابله با باکتری‌ها را کاهش می‌دهد و به عفونت‌های مکرر منجر می‌شود. حفظ سلامت عمومی و تقویت سیستم ایمنی به پیشگیری از عفونت‌های ادراری، کمک می‌کند.

انواع عفونت‌های ادراری

عفونت‌های ادراری (UTIs) به انواع مختلفی تقسیم می‌گردند که هر کدام به ناحیه خاصی از دستگاه ادراری، مربوط می‌شوند. شناسایی نوع عفونت می‌تواند به انتخاب روش درمان مناسب کمک کند.

• عفونت مثانه (سیستیت): عفونت مثانه که به‌عنوان سیستیت نیز شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین انواع عفونت‌های ادراری است. این عفونت به دلیل ورود باکتری‌ها به مثانه ایجاد می‌شود و علائمی مانند سوزش و نیاز به ادرارکردن مکرر را به همراه دارد. در صورت عدم درمان، این عفونت به عفونت‌های جدی‌تری، منجر می‌گردد.
• عفونت کلیه (نفریت): عفونت کلیه یا نفریت، نوعی عفونت جدی‌تر است که  به دلیل گسترش عفونت از مثانه به کلیه‌ها، ایجاد می‌شود. این عفونت با علائمی مانند تب، درد در ناحیه کمر و حالت تهوع همراه است. درمان فوری این نوع عفونت بسیار مهم است، چون به عوارض جدی مانند نارسایی کلیه، منجر می‌گردد.
• عفونت مجرای ادرار (اورتریت): عفونت مجرای ادرار یا اورتریت، به التهاب مجرای ادرار، اشاره دارد و به دلیل عفونت باکتریایی یا ویروسی ایجاد می‌شود. این نوع عفونت باعث سوزش و درد هنگام ادرارکردن می‌گردد و با ترشحات غیرطبیعی از مجرای ادرار همراه است. تشخیص و درمان به‌موقع این عفونت برای جلوگیری از عوارض بیشتر، ضروری می‌باشد.
• عفونت پروستات (پروستاتیت): عفونت پروستات یا پروستاتیت، نوعی عفونت است که در مردان رخ می‌دهد و به دلیل عفونت باکتریایی ایجاد می‌شود. این عفونت باعث درد در ناحیه پایین شکم، درد هنگام ادرارکردن و حتی تب می‌گردد. درمان این نوع عفونت شامل آنتی‌بیوتیک‌ها و مدیریت علائم است.
• عفونت های ادراری مکرر: عفونت‌های ادراری مکرر به حالتی اشاره دارد که فرد به طور مکرر (چهار بار یا بیشتر در سال) دچار عفونت‌ ادراری می‌شود. این وضعیت ناشی از عوامل مختلفی از جمله مشکلات آناتومیک، ضعف سیستم ایمنی یا عدم درمان کامل عفونت‌های قبلی می‌باشد. مدیریت این نوع عفونت‌ها نیاز به بررسی دقیق دارد و شامل تغییرات در شیوه زندگی و درمان‌های پیشگیرانه است.

تشخیص عفونت ادراری

تشخیص عفونت ادراری نیازمند ارزیابی دقیق علائم بالینی و انجام آزمایش‌های تشخیصی مناسب است. شناسایی سریع و دقیق این عفونت به درمان مؤثر و جلوگیری از عوارض جدی، کمک می‌کند.

• ارزیابی علائم بالینی: پزشک ابتدا به بررسی علائم بالینی بیمار می‌پردازد که شامل سوزش ادرار، نیاز مکرر به ادرارکردن و درد در ناحیه پایین شکم است. تاریخچه پزشکی و فعالیت‌های جنسی بیمار نیز در تشخیص، کمک‌کننده می‌باشد. این اطلاعات به پزشک، یاری می‌رساند تا احتمال وجود عفونت ادراری را ارزیابی کند.
• آزمایش ادرار: آزمایش ادرار یکی از روش‌های اصلی برای تشخیص عفونت ادراری است. در این آزمایش، نمونه ادرار برای بررسی وجود باکتری‌ها، گلبول‌های سفید و نشانه‌های التهاب مورد تجزیه‌وتحلیل قرار می‌گیرد. وجود باکتری‌ها و گلبول‌های سفید در ادرار نشان‌دهنده عفونت است و به تعیین نوع باکتری، کمک می‌کند.
• کشت ادرار: کشت ادرار یک آزمایش دقیق‌تر است که در آن نمونه ادرار در محیط کشت قرار داده می‌شود تا رشد باکتری‌ها، مشاهده گردد. این آزمایش به شناسایی نوع باکتری عامل عفونت و تعیین حساسیت آن به آنتی‌بیوتیک‌ها، کمک می‌کند. کشت ادرار به‌ویژه در موارد عفونت‌های مکرر یا عفونت‌های شدید اهمیت دارد و به انتخاب درمان مناسب، یاری می‌رساند.

عفونت ادراری در کودکان

عفونت دستگاه ادراری در کودکان یک مشکل شایع است که به دلیل عوامل مختلفی از جمله ورود باکتری‌ها به مجرای ادرار ایجاد می‌گردد علائم این عفونت در کودکان شامل تب، درد و نیاز مکرر به ادرارکردن باشد که به‌راحتی با سایر بیماری‌ها اشتباه گرفته می‌شود. به همین دلیل، تشخیص زودهنگام و درمان مناسب برای جلوگیری از عوارض جدی‌تر بسیار مهم است.

عفونت ادراری در کودکان به دلیل مشکلات آناتومیک، عدم رعایت بهداشت، یا اختلالات در سیستم ایمنی، ایجاد شود. در مواردی که عفونت‌های ادراری مکرر رخ می‌دهد، نیاز به ارزیابی‌های بیشتر برای شناسایی علل زمینه‌ای می‌باشد. درمان این عفونت‌ها شامل آنتی‌بیوتیک‌ و مشاوره در مورد بهداشت شخصی و پیشگیری از عفونت‌های آینده است.

درمان دارویی عفونت ادراری

درمان دارویی عفونت ادراری شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها است که به هدف ازبین‌بردن باکتری‌های عامل عفونت، تجویز می‌شوند. انتخاب نوع آنتی‌بیوتیک بستگی به نوع باکتری، شدت عفونت و شرایط بیمار دارد.

• نیتروفورانتوئین (Nitrofurantoin): نیتروفورانتوئین یکی از آنتی‌بیوتیک‌های رایج برای درمان عفونت‌های ادراری است که به‌ویژه برای عفونت‌های مثانه مؤثر است. این دارو با جلوگیری از رشد باکتری‌ها عمل می‌کند و برای عفونت‌های خفیف تا متوسط، تجویز می‌شود. مصرف این دارو باید بااحتیاط در بیماران با مشکلات کلیوی، انجام گردد.
• سولفامتوکسازول (Sulfamethoxazole): سولفامتوکسازول یک ترکیب آنتی‌بیوتیکی است که برای درمان عفونت‌ ادراری ناشی از باکتری‌های حساس، استفاده می‌شود. این دارو به‌صورت دو بار در روز تجویز می‌شود و به‌سرعت به کاهش علائم عفونت، کمک می‌کند. بااین‌حال، باید از مصرف آن در بیماران با حساسیت به سولفونامیدها، خودداری کرد.
• سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin): سیپروفلوکساسین از دسته آنتی‌بیوتیک‌های فلوروکینولون است که برای درمان عفونت‌های شدیدتر ادراری به کار می‌رود. این دارو به دلیل اثرات قوی‌اش بر روی باکتری‌های مختلف، در عفونت‌های پیچیده‌تر یا عفونت‌های کلیه، تجویز می‌شود. مصرف این دارو باید بااحتیاط، انجام گردد.
• سفالکسین (cephalexin): سفالکسین یک آنتی‌بیوتیک از دسته سفالوسپورین‌ها است که برای درمان عفونت‌های ادراری ناشی از باکتری‌های حساس استفاده می‌شود. این دارو در عفونت‌های خفیف تا متوسط، تجویز می‌شود و به‌صورت خوراکی مصرف می‌گردد. در بیماران با سابقه حساسیت به پنی‌سیلین، باید بااحتیاط استفاده شود.
• آموکسی‌سیلین (Amoxicillin): آموکسی‌سیلین یکی دیگر از آنتی‌بیوتیک‌های رایج برای درمان عفونت‌های ادراری است که به‌ویژه در کودکان و بزرگسالان با عفونت‌های خفیف مؤثر است. این دارو با اثر بر روی دیواره سلولی باکتری‌ها، رشد آنها را متوقف می‌کند. در صورت وجود حساسیت به پنی‌سیلین، باید از این دارو خودداری شود و گزینه‌های دیگری، انتخاب گردد.

درمان عفونت ادراری در خانه ( طب سنتی و داروی گیاهی)

درمان عفونت ادراری در خانه با استفاده از طب سنتی و داروهای گیاهی به‌عنوان یک روش مکمل برای تسکین علائم و تسریع بهبودی مورداستفاده قرار می‌گیرد. این روش‌ها شامل استفاده از گیاهان دارویی و تغییرات در رژیم غذایی هستند که  به تقویت سیستم ایمنی و کاهش التهاب، کمک نمایند.

• آب کرن بری ( توت): آب کرن بری یکی از درمان‌های طبیعی شناخته شده برای عفونت‌های ادراری است که به جلوگیری از چسبیدن باکتری‌ها به دیواره مثانه؛ کمک می‌کند. این نوشیدنی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین C است؛ مصرف روزانه آب کرن بری  به‌عنوان یک روش پیشگیرانه در افراد مستعد عفونت‌های ادراری، مؤثر می‌باشد.
• دمنوش گیاهان دارویی: دمنوش‌هایی مانند دمنوش بابونه و دمنوش گزنه به تسکین علائم عفونت ادراری، کمک می‌کنند. این گیاهان دارای خواص ضدالتهابی و ضدباکتریایی هستند و به کاهش درد و التهاب در مجرای ادرار، یاری می‌رسانند. همچنین، مصرف این دمنوش‌ها به افزایش تولید ادرار و حذف باکتری‌ها از بدن، منجر می‌شود.
• مصرف سیر: سیر به‌عنوان یک آنتی‌بیوتیک طبیعی شناخته می‌شود و به مبارزه با عفونت‌های ادراری، کمک می‌کند. این گیاه دارای خواص ضدباکتریایی و ضدالتهابی است و به تقویت سیستم ایمنی بدن، یاری می‌رساند. افزودن سیر به رژیم غذایی یا مصرف آن به‌صورت خام به‌عنوان یک روش طبیعی درمان عفونت‌های ادراری است.

برای عفونت ادراری چی بخوریم؟

تغذیه مناسب تأثیر قابل‌توجهی در پیشگیری و درمان عفونت‌ ادراری دارد. مصرف مواد غذایی خاص به تقویت سیستم ایمنی، کاهش التهاب و بهبود سلامت کلی دستگاه ادراری، کمک می‌کند.

• ماست: ماست حاوی پروبیوتیک‌ها است که به حفظ تعادل میکروبی در دستگاه ادراری، یاری می‌رساند. این باکتری‌های مفید به مبارزه با باکتری‌های مضر و کاهش خطر عفونت‌های ادراری، کمک می‌کنند. مصرف روزانه ماست به‌عنوان یک منبع پروبیوتیک به بهبود سلامت دستگاه ادراری، منجر می‌شود.
• هویج: هویج غنی از ویتامین A و آنتی‌اکسیدان‌ها است که به تقویت سیستم ایمنی و بهبود سلامت عمومی، کمک می‌کند. این سبزی همچنین دارای خواص ضدالتهابی است که به کاهش التهاب در مجرای ادرار، یاری می‌رساند. مصرف هویج به‌صورت خام یا پخته به‌عنوان یک گزینه سالم در رژیم غذایی روزانه، گنجانده می‌شود.
• آب: نوشیدن مقدار کافی آب یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از عفونت‌های ادراری است. آب به شستشوی باکتری‌ها و سموم از دستگاه ادراری کمک می‌کند و به کاهش غلظت ادرار و تسهیل ادرارکردن، یاری می‌رساند. توصیه می‌شود روزانه حداقل 8 تا 10 لیوان آب بنوشید تا به حفظ سلامت دستگاه ادراری، کمک کنید.
• زردچوبه: زردچوبه دارای ترکیب فعال به نام کورکومین است که خواص ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی دارد. این ادویه به کاهش التهاب در مجاری ادراری و تقویت سیستم ایمنی، کمک می‌کند. افزودن زردچوبه به غذاها یا مصرف آن به صورت دمنوش به بهبود وضعیت ادراری، منجر می‌شود.
• سبزیجات: سبزیجاتی مانند اسفناج و کلم‌بروکلی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند که به تقویت سیستم ایمنی، کمک می‌کنند. این سبزیجات همچنین دارای خواص ضدالتهابی هستند که به کاهش خطر عفونت‌های ادراری، باری می‌رسانند. مصرف روزانه این سبزیجات به‌صورت خام یا پخته به بهبود سلامت عمومی، منجر می‌گردد.
• چای سبز: چای سبز حاوی آنتی‌اکسیدان‌های قوی است که به تقویت سیستم ایمنی و کاهش التهاب، کمک می‌کند. این نوشیدنی همچنین دارای خواص ضدباکتریایی است که به مبارزه با عفونت‌های ادراری، یاری می‌رساند. مصرف منظم چای سبز به‌عنوان یک روش طبیعی برای بهبود سلامت دستگاه ادراری، مؤثر است.

پیشگیری از عفونت ادراری

پیشگیری از عفونت‌های ادراری،  اهمیت زیادی دارد، چون این عفونت‌ها باعث ناراحتی و عوارض جدی‌تری می‌شوند. با رعایت برخی نکات بهداشتی و تغییرات در سبک زندگی، می‌توان خطر ابتلا به این عفونت‌ها را به طور قابل‌توجهی، کاهش داد.

• رعایت بهداشت شخصی: رعایت بهداشت شخصی به‌ویژه در ناحیه تناسلی از ورود باکتری‌ها به مجرای ادرار جلوگیری می‌کند. شستشوی منظم و صحیح این ناحیه و استفاده از محصولات بهداشتی ملایم خطر عفونت را کاهش می‌دهد. همچنین، پس از ادرارکردن یا مقاربت، شستشوی ناحیه تناسلی به جلوگیری از عفونت کمک می‌کند.
• استفاده از لباس‌های زیر نخی: استفاده از لباس‌های زیر نخی به تهویه مناسب و کاهش رطوبت در ناحیه تناسلی، کمک می‌کند. این کار از رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها جلوگیری می‌نماید و خطر عفونت‌های ادراری را کاهش می‌دهد. همچنین، از پوشیدن لباس‌های تنگ و غیرقابل‌تنفس باید خودداری کرد.
• ادرار کردن منظم: ادرارکردن به طور منظم و عدم نگه‌داشتن ادرار برای مدت طولانی به کاهش خطر عفونت‌های ادراری، کمک می‌کند. این کار به دفع باکتری‌ها از مثانه یاری می‌رساند و از تجمع آنها جلوگیری می‌کند. توصیه می‌شود هر 3 تا 4 ساعت یکبار ادرار کنید.
• مصرف پروبیوتیک‌ها: پروبیوتیک‌ها مانند ماست و دیگر محصولات لبنی حاوی باکتری‌های مفید، به حفظ تعادل میکروبی در دستگاه ادراری، کمک می‌کنند. این باکتری‌های مفید به مبارزه با باکتری‌های مضر کمک کرده و خطر عفونت را کاهش می‌دهند. افزودن پروبیوتیک‌ها به رژیم غذایی به بهبود سلامت دستگاه ادراری، یاری می‌رساند.
• اجتناب از تحریک‌کننده‌های ادراری: برخی مواد غذایی و نوشیدنی‌ها مانند کافئین، مثانه را تحریک کرده و خطر عفونت را افزایش می‌دهند. کاهش مصرف این مواد به کاهش عوارض و بهبود سلامت ادراری، کمک می‌کند. به‌جای این مواد، مصرف آب و نوشیدنی‌های ملایم، توصیه می‌شود.
• مراقبت در حین مقاربت: استفاده از روش‌های بهداشتی در حین مقاربت به کاهش خطر عفونت‌ مثانه، کمک می‌کند. استفاده از کاندوم و شستشوی ناحیه تناسلی قبل و بعد از مقاربت به جلوگیری از ورود باکتری‌ها، منجر می‌شود.

عفونت ادراری در سالمندان

عفونت‌های ادراری در سالمندان یکی از مشکلات شایع بهداشتی هستند که تأثیرات جدی بر کیفیت زندگی و سلامت عمومی این گروه سنی دارند. با افزایش سن، تغییرات فیزیولوژیکی و کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن، احتمال ابتلا به عفونت‌های ادراری، افزایش می‌یابد. علائم این عفونت‌ها در سالمندان متفاوت از جوان‌ترها می‌باشد و گاهی به شکل سردرد، گیجی یا تغییرات در وضعیت روحی و روانی بروز می‌کند که این امر تشخیص و درمان را دشوارتر می‌نماید.

علاوه بر این، عوامل خطر دیگری از جمله وجود بیماری‌های مزمن، استفاده از کاتتر ادراری و کاهش توانایی در ادرارکردن به طور منظم، وجود دارند که به افزایش احتمال ابتلا به عفونت‌ ادراری در سالمندان، کمک می‌کنند.

عوارض عفونت ادراری

عفونت‌های ادراری عوارض متعددی دارند که به شدت و نوع عفونت بستگی دارد. این عوارض از ناراحتی‌های خفیف تا مشکلات جدی‌تر و تهدیدکننده زندگی متغیر می‌باشند و به‌ویژه در گروه‌های سنی حساس مانند سالمندان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر مشاهده می‌شوند.

• عفونت‌های مکرر: عفونت‌های ادراری به طور مکرر در برخی افراد بروز می‌کنند. این عفونت‌ها کیفیت زندگی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند و نیاز به درمان‌های مکرر دارند. عفونت‌های مکرر به ایجاد عفونت‌های مزمن و عوارض بیشتر، منجر می‌شوند.
• عفونت کلیه: در صورت عدم درمان به‌موقع، عفونت‌های ادراری به کلیه‌ها منتقل می‌شوند و باعث عفونت کلیه می‌گردند. این وضعیت باعث درد شدید، تب و عوارض جدی‌تری مانند نارسایی کلیه می‌شود. عفونت کلیه نیاز به درمان فوری به بستری‌شدن در بیمارستان دارد.
• عفونت‌های خون: در موارد شدید، باکتری‌ها وارد جریان خون می‌شوند و باعث عفونت خون شوند. این وضعیت بسیار خطرناک است و نیاز به درمان فوری با آنتی‌بیوتیک‌ و مراقبت‌های ویژه دارد. عفونت خون به آسیب به ارگان‌های دیگر و نارسایی چند ارگانی، منجر می‌شود.
• آسیب به مثانه: عفونت‌های ادراری مکرر به آسیب به دیواره مثانه و ایجاد زخم‌های مزمن، منجر می‌شوند. این آسیب‌ها باعث مشکلات ادراری مانند بی‌اختیاری یا احتباس ادرار می‌گردند. در موارد شدید، نیاز به جراحی برای ترمیم آسیب‌ها است.
• اختلالات عملکرد جنسی: عفونت‌های ادراری به اختلال در عملکرد جنسی، به‌ویژه در مردان و زنان مبتلا به عفونت‌های مکرر، منجر می‌شوند. این اختلالات به کاهش کیفیت زندگی و روابط شخصی، آسیب می‌زنند. درمان عفونت و مشاوره به بهبود این وضعیت، کمک می‌کند.
• مشکلات روانی: عفونت‌های دستگاه ادراری، به‌ویژه در سالمندان، به تغییرات در وضعیت روانی و شناختی، منجر می‌شوند. این تغییرات شامل گیجی، اضطراب و افسردگی هستند. مدیریت عفونت و مراقبت‌های روانی به کاهش این عوارض، کمک می‌کند.

عفونت ادراری و بارداری

عفونت‌های ادراری در دوران بارداری یکی از مشکلات شایع هستند که تأثیرات قابل‌توجهی بر سلامت مادر و جنین دارند. تغییرات هورمونی و فیزیکی در بدن مادر باردار مانند افزایش حجم خون و تغییرات در عملکرد کلیه‌ها، خطر ابتلا به عفونت‌های ادراری را افزایش می‌دهند.

تشخیص و درمان عفونت‌های ادراری در دوران بارداری از اهمیت ویژه‌ای، برخوردار است. علائم این عفونت‌ها شامل درد هنگام ادرارکردن، تکرر ادرار و درد در ناحیه پایین شکم می‌باشد، اما در برخی موارد علائم خفیف هستند.

چه زمانی برای عفونت ادراری به پزشک مراجعه نماییم؟

تشخیص و درمان به‌موقع عفونت‌های ادراری از بروز عوارض جدی، جلوگیری می‌کند و به بهبود سریع‌تر بیمار، یاری می‌رساند. در برخی شرایط، مراجعه به پزشک ضروری است و باید به علائم عفونت و نشانه‌های خاص، توجه کرد.

• وجود علائم شدید: اگر علائمی مانند درد شدید در ناحیه شکم یا کمر، تب بالا و لرز مشاهده شود، باید به پزشک، مراجعه کنید. این علائم نشان‌دهنده عفونت کلیه یا عفونت شدید دیگر می‌باشند که نیاز به درمان فوری دارند. عدم درمان به‌موقع منجر به عوارض جدی‌تری می‌شود.
• تکرر ادرار و سوزش مداوم: اگر باوجود درمان، تکرر ادرار و سوزش هنگام ادرارکردن ادامه یابد، باید به پزشک مراجعه کنید. این وضعیت به معنای عدم پاسخ به درمان یا وجود عفونت‌های مکرر می‌باشد. پزشک آزمایشات لازم را انجام می‌دهد و درمان‌های مناسب‌تری را تجویز می‌کند.
• وجود خون در ادرار: وجود خون در ادرار (هماتوری) باید به‌عنوان یک علامت جدی در نظر گرفته شود و نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارد. این علامت نشان‌دهنده وجود عفونت شدید، سنگ کلیه یا مشکلات دیگر می‌باشد که نیاز به ارزیابی فوری دارند. پزشک با انجام آزمایشات مناسب علت را تشخیص می‌دهد و درمان لازم را آغاز می‌کند.
• بارداری یا وجود بیماری‌های زمینه‌ای: زنان باردار یا افرادی که دارای بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت هستند، باید در صورت بروز علائم عفونت ادراری به پزشک، مراجعه کنند. این گروه‌ها در معرض خطر بالاتری برای عوارض ناشی از عفونت‌ ادراری قرار دارند. درمان به‌موقع به جلوگیری از عوارض جدی برای مادر و جنین یا کنترل بیماری‌های زمینه‌ای، کمک می‌کند.

عفونت ادراری درمان نشده

به گزارش clevelandclinic

UTIs that go untreated or don’t fully resolve can spread to your kidneys and cause urosepsis. UTIs are common and affect about 20% of women at least once in their lives. Men and children can also get UTIs, but they’re less common.

سخن پایانی

عفونت‌های ادراری یکی از مشکلات شایع بهداشتی هستند که تأثیرات قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی افراد دارند. پیشگیری، تشخیص به‌موقع و درمان مناسب این عفونت‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است تا از بروز عوارض جدی، جلوگیری شود.  با رعایت نکات بهداشتی و مشاوره پزشکی در صورت بروز علائم، می‌توان سلامت دستگاه ادراری را حفظ کرده و به بهبود کیفیت زندگی، دست‌یافت. دکتر بیتا سجادی پور بهترین متخصص زنان و زایمان در غرب تهران مفتخر به راهنمایی شما در همین باب می باشد.

سؤالات متداول در باب عفونت ادراری

در این بخش مفتخر به پاسخگویی سوالات شما در باب عفونت ادراری می باشیم:

عفونت ادراری چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص عفونت ادراری با استفاده از آزمایش ادرار انجام می‌شود که شامل بررسی وجود باکتری‌ها، گلبول‌های سفید و خون در ادرار است. در برخی موارد، پزشک نیاز به آزمایش‌های اضافی مانند کشت ادرار یا تصویربرداری دارد

آیا عفونت ادراری در زنان شایع‌تر است؟

عفونت‌های ادراری در زنان به دلیل آناتومی دستگاه ادراری و نزدیکی مجرای ادرار به واژن و مقعد، شایع‌تر از مردان هستند. همچنین، عوامل هورمونی و تغییرات در دوران بارداری نیز خطر ابتلا را افزایش می‌دهند.

چگونه می‌توان از عفونت‌های ادراری پیشگیری کرد؟

برای پیشگیری از عفونت‌های ادراری، رعایت بهداشت شخصی، نوشیدن مایعات کافی و ادرارکردن به طور منظم، توصیه می‌شود. همچنین، پرهیز از استفاده از محصولات تحریک‌کننده به کاهش خطر، کمک می‌کند.

اطلاعات تماس دکتر سجادی پور